De kern van de Wet Werk Zekerheid is dat mensen met een tijdelijk contract vanaf januari 2015 meer rechten hebben en vaste als tijdelijke werknemers bij ontslag een vergoeding krijgen. De WW richt zich meer op het snel vinden van werk.
Flex
Vanaf 1 juli 2015 krijgen werknemers met een tijdelijk contract krijgen al na twee jaar aanspraak op een vast arbeidscontract. De tussenperiode waarbinnen contracten als opeenvolgend worden gezien, wordt verlengd van drie naar zes maanden. Hierdoor worden draaideurconstructies tegengegaan. Het gebruik van nul-urencontracten wordt beperkt. De ontslagbescherming van payrollwerknemers wordt verbeterd.
Ontslag
Vanaf 1 juli 2015 is er één vaste ontslagroute: ontslag om bedrijfseconomische redenen en wegens langdurige arbeidsongeschiktheid gaat altijd via het UWV. Ontslag om andere redenen (bijvoorbeeld disfunctioneren) gaat via de kantonrechter. De verschillende procedures die er nu zijn (UWV of kantonrechter) worden dus gestroomlijnd zodat werknemers die worden ontslagen voor dezelfde ontslagvergoeding in aanmerking kunnen komen, ongeacht in welke procedure ze zijn beland.
Transitievergoeding
Alle werknemers krijgen vanaf 1 juli 2015 recht op een transitievergoeding. Voorwaarde is dat zij ten minste 2 jaar in dienst zijn geweest. De vergoeding kan bijvoorbeeld gebruikt worden voor scholing om over te stappen naar een andere baan of een ander beroep. Voor kleine bedrijven geldt straks een overgangstermijn. Zij mogen tot 2020 een lagere ontslagvergoeding betalen als zij personeel gedwongen moeten ontslaan vanwege een slechte financiële situatie. De vergoeding wordt maximaal € 75.000, en maximaal een jaarsalaris voor mensen die meer verdienen dan € 75.000 per jaar.
WW
De maximale duur van de WW wordt van 1 januari 2016 tot 2019 stapje voor stapje teruggebracht van 38 naar maximaal 24 maanden. Werkgevers en werknemers kunnen in de cao afwijkende afspraken maken bijvoorbeeld om de WW-uitkeringen na 24 maanden – tot 38 maanden – aan te vullen.
Bron: www.rijksoverheid.nl
